Hierboven nog een foto uit de oude doos van het voormalige klooster ‘Nazareth’ van de zusters Penitenten Recollectinen uit Weert. Op deze plek is nu o.a. Hostellerie Munten gevestigd.

De tijd waarin de geschiedenis van dit klooster zich afspeelt is vanaf het midden van de 17e eeuw tot aan het einde van de 18de eeuw; vol oorlogsrumoer en oorlogshandelingen, doorkruist en vermengd met vervolgingen wegens de godsdienst. In 1662 dient oud-burgemeester Edius Straven namens de zusters een verzoek in bij de prinses van Chimay, landsvrouwe van Weert om zich in Weert te vestigen.

De goedkeuring tot vestiging en bouw volgt en vier zusters vestigen zich voorlopig in het pand ‘Die Roose’ aan de Beekstraat. Door een erfenis van Jan van der Croon kunnen de zusters in 1664 starten met de bouw van een klooster. Overigens tot groot ongenoegen van de Weertenaren die hun grond niet wilden verkopen.

Het klooster had 16 kamers en een keuken, op de verdieping 33 cellen voor de zusters, twee ziekenkamers en twee grote vertrekken. Aan de westzijde (Wilhelminasingel) een kapel voor O.L. Vrouw van Kevelaar. In 1678 bouwden de zusters zelfs hun eigen bierbrouwerij. In 1687 starten de zusters een school en een pensionaat. De huidige poort van Hostellerie Munten aan de Beekstraat gaf vroeger toegang tot de kloostertuin.

Op 27 juni 1713 wordt de eerste steen gelegd voor de kloosterkerk aan de Beekstraat. Deze kerk was 21 meter lang en bijna 9 meter breed. Op 10 december 1792 kreeg Weert te maken met de Franse revolutie door het binnentrekken van de Fransen. Aanvankelijk werden de Fransen binnengehaald als bevrijders, maar al spoedig sloeg de vreugde om in bittere teleurstelling. De zusters moesten een groot deel van hun graan en 3 van de 8 koeien afstaan aan de Fransen.

Daarnaast moesten ze 26 militairen huisvesten. Op 26 februari 1797 worden de zusters door een commissie van de Franse Republiek vergezeld door een flink aantal soldaten verdreven uit hun klooster. In 1804 werd een poging gedaan om het klooster aan de Beekstraat / Wilhelminasingel nieuw leven in te blazen. Maar na anderhalf jaar werd deze poging opgegeven. In 1803 werd er een beschrijving gemaakt van het klooster, volgens dit document was toen nog alles in een goede staat. Omstreeks 1926 is het klooster afgebroken.

De kloostermuur uit de Beekstraat bij de ingang van de kloosterkerk. Omstreeks 1926 is deze muur afgebroken. Buitenzijde van de kloostermuur nu nog te zien op tussen de panden Wilhelminasingel 262a en 264. Het dichtgemetselde poortje kwam uit aan de zuidzijde van kloostertuin.